Ik ben helemaal van de pot gerukt geloof ik, ik heb me laten meeslepen in de ziekte van Kanker, me als een voorbeeldige patient laten neerzetten, aan alle verwachtingen zal ik moeten voldoen.
Maar ik denk dat ik me een beetje heb laten misleiden door luitenant hoesttoeter of het is misschien dat ik nu 2 dagen even geen chemo/radio heb gehad, ik weet het niet maar verdorie ik ben helemaal geen standaard patient.
Ik ben niet misselijk, nee niet eens een beetje, de perceptie van eetlust en trek is wel anders, sommige dingen kunnen mijn hersenen niet aan en in die gevallen dat ik mijn ratio even wil uitschakelen zegt mijn maag wel… nah, doe maar niet. Maar ik heb verdomme wel eetlust, honger en wil eten, maar op een of andere manier moet ik ook patient spelen, je hoort af te vallen van chemo en bestraling, dat kan niet anders. Ja dikke troela, voelde net aan mijn kont, die is verdomme weg, foetsie, wat nou?… primary assests ja! Eten zul je, drinken.
En nee, chemo/radio is gewoon vermoeiend, het is een aanslag op je lichaam wat je wel degelijk voelt, intens voelt in je longen waar je het voelt werken, waar het blijkbaar ook aan het werken is als we de laatste scans bekijken. Het lichaam is aan het vechten en dat kost energie, veel energie maar die energie win je niet terug door de hele dag te slapen, iets wat ik de laatste 2 dagen heel veel heb gedaan en wat schiet ik er mee op, ik ben afgevallen, het gaat mensen opvallen. Dat wil ik gewoon niet accepteren, stomme suffe Tyfus Tumor (dank je Ome Martin) je bent er dan wel maar je gaat me niet de les wijzen, ik ga jou de les wijzen en je terugpakken…
Misschien voelt het morgen allemaal weer anders, dan krijg ik weer een dosis chemo en straling waar je u tegen zegt. Ga ik weer lamlendig op bed liggen de kilootjes wegzweten, maar daar ga ik gewoon niet meer van uit, opflikkeren met die lamlendigheid, tot hier en niet verder, ik heb de controle niet Meneer Tyfus Tumor en zijn sadistische luitenant.
Amen! Dat Meneer Tumor – sodemieter op – dus ff de tering kan genieten.
Ik had vroeger, in mijn late pubertijd (oma vertelt) een button waar op stond: “Mijn lijf is van mij, maar ik ben bereid te delen”. Daar moest ik eigenlijk direct aan denken toen ik je verhaal van vandaag las. Maar dan anders; mijn lijf is van mij en ik ben niét bereid te delen. Ophoeren, en rap een beetje graag!
Ik weet uit ervaring dat de bonbons van onze choco-boys nogal aan het lijf blijven plakken. Zal van de week een doosje voor je scoren. Voor je weet niet waar het goed voor is!
Heel veel sterkte en succes voor morgen :*
Lieve Remon je verhaal gelezen was wel heftig voor je
Ik kan alleen maar zeggen ik ben de hele dag in gedachten bij je
Ik hou van je
Dikke knuffel van je moeder xxxxxxxxxxxxx
Goed zo Ré, laat je niet kisten door alles. Jij komt hier zeker goed doorheen.
Veel sterkte de komende week.
Liefs,
Linda
That’s the spirit!
Succes komende week…
Dikke _O_ voor je vechtlust! :*
Zo! Dat klinkt lekker strijdlustig! Zo zie ik het graag, dappere dodo! Dat eten komt ook wel goed. Je moet jezelf denk ik een beetje vertroetelen. Je bent 24 uur per etmaal aan het knokken met Tyfus Tumor & Luitenant Hoesttoeter (dit is trouwens ook een zeer geschikte band naam! Om over de opties voor een stripboek nog maar te zwijgen!). Als jullie het leuk vinden, wil ik volgende week wel even langs komen met een verrassingshapjes selectie. ;o) Ik hou wel even contact met Lee.
Krachtknuffels! Erika
Dat vinden wij leuk ja!
Goed zo! Jij bent uniek toch? Geen model of standaard patient…………jij bent gewoon Rémon en die laat idd niet met zich dollen. door een gluiperige Tyfus tumor en zijn mee loper luitenant Droefhoest!
Dus blijf wie je bent en gooi die twee lelijke “mee eters” er maar heel snel uit!
Sterkte weer voor deze week en zet hem op!!!!
Groetjes!!!!