Een aantal van jullie weten dat ik de laatste 2 weken voor diagnostische redenen in het ziekenhuis was opgenomen. Dit na aanleiding van een drukkende pijn in mijn rug en neuropatische pijn (zenuwpijn) in mijn borst, allebei aan de rechterbovenkant.

Het is geen hernia gebleken wat de huisarts 1,5 maand geleden dacht of ontstoken zenuwwortelen wat de neuroloog 3 weken geleden dacht.

Nee het is een 10cmx10cmx10cm grote tumor in de top van mijn rechter long, een zogenaamde pencoast tumor of long-top tumor, We kunnen er vanuit gaan dat deze kwaadaardig is (ultiem kleine kans dat het nog iets goedaardigs kan zijn maar die kans is gewoon 0 in mijn ogen). De MRI en PET-CT scan waren duidelijk, er groeit een groot monster in mij.

Ze weten nog niet precies wat voor een type tumor het is, welk weefsel (ongetwijfeld long, maar kan ook iets anders zijn) en of de tumor zogenaamd invasief is of niet (wildgroei door weefsels). De indicatie is dat laatste maar dat kan eigenlijk alleen chirurgisch echt bekeken worden. Als het niet invasief is dan kan deze operatief verwijderd worden.

Ik ga sowieso het traject in van behandeling, chemo, bestraling en andere ranzige pharmacologische medicatie (die wel steeds beter wordt, dat weet ik want ik werk er zelf mee).

Dinsdag is de grote dag, dan bespreken de oncologen van de VU, Anthoni van Leeuwenhoek en St. Lucas (waar ik ben opgenomen) de behandelstrategie, dan zullen ook de resultaten van de long-biopt bekend zijn, die veels te lang op zich hebben laten wachten aangezien de eerste poging was mislukt.

Het AVL is het kankerinstituut met de beste kennis op dit gebied in Europa, daar ga ik ook behandeld worden.

Hoe het zit met prognoses en kansen weet ik niet, dan moet eerst meer bekend worden wat het precies is, maar deze soort tumor komt zelden voor bij mensen van mijn leeftijd dus prognose zegt niet zo veel. Laten we het er op houden dat er een flinke strijd zal moeten losbarsten met onbekende uitslag.

Een positief punt al wel gelukkig, de verdachte uitzaaiingen die ze op de PET-CT scan hebben gevonden waren schoon
Een negatief punt is dat mijn lichaam nu probeert de tumor via een hoestreflex te laten verdwijnen

Een paar dingetjes:

ik heb een vrouw en die is een rots in mijn branding
ik ben lichamelijk ziek, niet geestelijk , hou dat in de gaten
ik ga zo veel mogelijk proberen normaal verder te gaan, de steun die ik krijg houdt me wel overeind.
ik ga jullie hier wel updaten als daar behoefte aan is