(Oh wat was dat een leuke serie )

Maar goed, zoals veel van jullie al begrepen hadden begin ik dinsdag 1 november met een 5 weken lange therapie om die tumor eens een flinke schop te geven en te laten krimpen zodat deze daarna chirurgisch verwijderd kan worden. Ik krijg een lekkere simpele combinatie therapie van lage dosis chemo en hoge dosis bestraling, de behandeling elke dag duurt niet eens veel langer dan een uurtje of 2 bij elkaar.

Maar goed chemo, …. chemo, tsja dat is een ruim begrip, cytostatica, ook al zo’n begrip, de meeste hebben er natuurlijk wel eens van gehoord. In mijn geval is het ter ondersteuning van de bestraling, oftewel adjuvante therapie. Maar wat doet het nou precies?

Mijn chemo bestaat uit cisplatine, ja daadwerkelijk wordt mijn lichaam overspoelt met platinum, hoop er ook rijk van de worden straks (nah dat zal niet lukken helaas). Cisplatine heeft effect op cellen die zich delen, in mijn geval dus de tumorcellen die zich vrijelijk en ongedwongen kunnen vermenigvuldigen. Door deze cellen te foppen met cisplatine kunnen ze zich niet meer delen, het DNA wordt geblokkeerd (en we hebben allemaal wel eens biologie gehad, als een cel deelt moet het DNA vermenigvuldigd worden, mitose, etc… je kent het toch nog wel?) en de cel denkt “huh”? Ik kan niet meer delen dus dan zet ik mijn zelfmoordknop maar aan. Dit heet apoptose of geprogrameerde celdood.

Het nadeel is natuurlijk dat cisplatine niet het verschil ziet tussen een kankercel en een gezonde cel die net besluit op zich te gaan delen, die laatste heeft gewoon pech.  En dat veroorzaakt natuurlijk ook de bijwerkingen van de minder ernstige zoals haaruitval (ja haartjes groeien vanuit de wortel, daar delen ze zich, cisplatine zegt… jullie delen, jullie dood), maar ook eventueel veel ernstigere zoals bloedarmoede (ja beenmerg, wat bloedcellen aanmaakt, die moeten delen, etc…) en daarnaast veel meer om op te noemen. Gelukkig is het allemaal lage dosis en ondersteunt het de radiotherapie, dus daarover de volgende keer.