Zo het is alweer zaterdagavond, meestal dan gezellig op de bank of alvast ergens in de stad, ‘t lijkt koud buiten dus het speelt zich iig binnen af, denk ik zo.

Sinterklaas is is blijkbaar weer in het land, maar och die goede oude man, ik heb niet echt veel behoefte aan je dit jaar, ik heb al een miserabel kadootje gehad in de vorm van een tumor, en een PSP te leen dus ik zit wel weer goed dit jaar.

Een leuke dag vandaag hoor, leuk bezoek, de een neemt de leftovers van St Maarten mee (ja ik heb al buikpijn van de mini brossen, twixen en marsen), de ander een doosje goddelijke aardbeien (nou waar was die slagroom nou?). Dan komt er via via ook nog een doos met 1001 stukjes verschillende dingetjes van chocola, meeste puur dus dan weet je wel van wie (bedankt allen :*), weer een paar leuke kaarten. Al deze nuttige eetbare dingen hebben alweer geleid tot een mooie 69.4 Kg, met dit tempo ben ik 95 Kg over 3 weken als de therapie afgelopen is, een mooi streefgewicht dacht ik zo .

Sergeant hoestgedoe steekt af en toe zijn kop weer boven de loopgraaf uit, meestal na een lekkere lange pauze als de dampen op het slachtveld weer tot rust zijn gekomen dan komt meneer de held wel hoor. Enige wat hij heeft meegenomen nu is een stel zware nieren, als bakstenen voelen ze heel soms, en dat kan het begin zijn van een van de bijwerkingen van cisplatin, mijn lekkere giftige chemo. Dus we moeten dit even goed in de gaten houden, veel blijven drinken dus… (visualiseer proost met sinas nu…).

Mijn kamer hier voelt al als een klein paleisje, het is heerlijk alleen op een kamer, eigen douche/wc, eigen personeel zowat, altijd in voor een praatje, altijd gezellig. Maar ik zal blij zijn als ik maandag naar huis kan, bij mijn meissie en poezen, op mijn eigen bank en dit keer niet vol angst maar vol positiviteit en energie, want ja dat zorgt voor vooruitkijken en denken, wel nog dag voor dag, maar het doel is daar in de verte, ik zie hem al staan, daar op het dek…