pencoaster
Header

Okeeeeeeeee dan…

april 4th, 2012 | Posted by Re in Pencoaster

Dan gaan we gewoon door met schrijven natuurlijk, ik vind het eigenlijk ook wel erg leuk om te doen en uit deze misere toch een blijkbaar slapend talent te hebben wakker gemaakt (eigenlijk schrijf ik gewoon wat in mij opkomt zonder filter enzo).

Ik heb ook gezien dat er lotgenoten meelezen en dat doet me natuurlijk wel iets, alleen al te weten dat je schrijven hun tot steun is, is iets wat natuurlijk gewoon helemaal mooi is, vandaar dat er misschien iets meer gedaan moet worden met dit schrijfsel. Al die medicatie maakt je wat besluiteloos maar goed, die is redelijk naar beneden gegaan dus we gaan gewoon knopen doorhakken, nu eerst de knopen vinden. Ik heb hem buiten google gelaten omdat ik het eigenlijk dicht bij me wilde houden, enig idee of ik hier verandering in moet brengen?

Dus omlaag met de morfine, en ja dat voel je wel weer zeg, nog steeds zit ik vol met pijntjes, meestal is dat dus na een weekje wel weg, dit duurt dus wat langer, blijkbaar zijn de laatste stapjes de langzaamste. Bijvoorbeeld mijn rug is echt een slagveld qua pijnen, gewoon niet te beschrijven hoeveel verschillende dingen zeer kunnen doen, een stijve band over mij rug, dat is wel de ergste en daarnaast tig andere spiertjes die zich melden en die door de morfine lagen te slapen, wat een slaapfestijn was dat geweest zeg :D , maar goed, het is ook een aanwijzing dat ik weer een beetje leef zal maar zeggen, hopelijk met de fysio dat ik er over een maandje anders tegenaan sta (het liefst recht op).

Ik ben maandag weer naar mijn werk geweest, was weer erg gezellig en leuk om al mijn mede-collega’s weer te zien e ook te zien hoe iedereen een beetje is veranderd (want ik ben wel 6 maanden weggeweest he) en er was weer veel nieuws op de werkvloer, en er schijnt weer een virus rond te waren die mensen voor ten minste 9 maanden uitschakelt, erg besmettelijk hoor. Gelukkig ben ik er zelf immuun voor. Maar de bedoeling is om in mei weer een beetje terugkomen en daarom moet ik eerst even met de bedrijfsarts afspreken, dat zal de eerste keer worden, wat redelijk ongewoon is maar omdat het wel redelijk duidelijk was wat er aan de hand was dus eigenlijk weer niet ongewoon. Ik hoop dat 50% haalbaar is dus we moeten maar even afwachten, het beste is dat ik geen projectwerk meer hoef te doen.

Voor de rest, ja ach er is weer tijd om na te denken over de toekomst, de plannen die we hadden zijn wel wat bruut verstoord en zullen waarschijnlijk ook aangepast moeten worden, helaas vinden hypotheekverschaffers en levensverzekeringsagenten het niet tof dat je kanker hebt gehad, een maal dat stempel op je neus kom je er nooit meer vanaf, althans dat schijnt zo, maar wie weet valt het wel mee. We willen natuurlijk wat groter gaan wonen, het liefst in Amsterdam, maar eerst misschien maar dit huisje verkopen al dan niet met wat restschuld aangezien ik in zo’n leuke tophypotheek ben getrapt toen alles nog pais en vree was in het sprookjesland der economie.

Het lekkerste is natuurlijk wel dat alles weer een beetje naar de normaalgrens gaat,ik rij weer een beetje lekker in de auto, ik kan weer lekker lopen en sporten gaat ook nog wel goed komen, ik ga weer werken en we kunnen weer vooruitkijken, het weer wordt hopelijk beter (zou wel moeten natuurlijk, Pasen komt eraan en dan hoort het lekker weer te zijn), ik kan wel genieten van de kleine dingetjes die op je afkomen en dat is toch mooi, en een glimlach vormt op mijn gezicht, zo lekker op de bank met mijn meissie, er is toch niets lekkerder dan dat.

You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 You can leave a response, or trackback.

4 Responses

  • Annemieke says:

    Mooie berichten. En ga vooral door met je blog, lotgenoten bestaan in alle soorten en maten. Alleen al het feit dat je door een zware beproeving bent gegaan die je kijk op het leven heeft veranderd, en kennelijk met succes, is voor veel mensen herkenbaar en troostgevend.

  • Loes Pahlplatz says:

    Lieve Remon, gewoon doorgaan met je schrijverij. Mij heeft het ontzettend geholpen, ook met het overlijden van Jacq en Piet. Als je Reiki nodig hebt, weet je me te vinden he, kan en mag ik van op afstand, je moet me er alleen om vragen. xxx voor jullie beiden

  • Paul eilkes says:

    Hallo re, mooi dat je doorgaat met deze blog. Zal wat vaker reageren.

    Paul

  • D_K says:

    Toch mooi dat je doorgaat. Vooral nu blijkt dat lotgenoten het ook kunnen (mee)lezen. Dat scheelt toch wel als je weet wat iemand te wachten staat en hoe het een en ander kan verlopen.



Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML tags en attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>